Na een heel moeizaam cao-traject met meerdere stakingsrondes, ligt er een evenwichtig akkoord met een forse loonsverhoging, waarvan vooral de jongeren extra profiteren. Daar­naast zijn er mooie afspraken gemaakt over vervroegd uittreden.

‘Voor mij springen de loonsverhoging voor de jeugd, het generatiepact en de Regeling Vervroegd Uittreden (RVU) er bovenuit,’ aldus Bert Dieterman, kaderlid FNV Metaal, werkzaam als werkvoorbereider bij Eekels Technology in Kolham. ‘De jeugdlonen gaan behoorlijk omhoog. Er wordt nu zelfs een werkgroep samengesteld voor afschaffing van de jeugdlonen. Je wilt als sector toch aantrekkelijk blijven voor de jeugd? Anders komen de jongeren niet. Ze gaan dan naar een andere sector toe. Zolang je eigen cao niet goed genoeg is, mis je gewoon de jeugd en gaan trouwens ook medewerkers die al langer in deze sector zitten, de overstap maken. De jeugd en de medewerkers die al langer in deze sector zitten kijken naar wat voor hen het meest gunstige totaalpakket is.

DANKZIJ GENERATIEPACT HOU JE HET WERK LANGER VOL

Aan de andere kant zijn er veel ouderen die in de sector werken. Dankzij het generatiepact kunnen mensen een dag minder gaan werken waardoor je iedere week meer kunt herstellen. Je houdt het werk dan langer vol. Het generatiepact is vanaf nu een recht voor onbepaalde tijd.

MET EEN ZWAAR BEROEP EERDER UITTREDEN

Mensen die aan hun fysieke of geestelijke grenzen zitten, kunnen via de RVU drie jaar eerder stoppen met werken. Als je op leeftijd bent, kunnen de laatste jaren behoorlijk zwaar worden als je in een zwaar beroep werkzaam bent. Vroeger, toen we nog de VUT hadden, gingen de mensen er al met 60 jaar en een paar maanden uit. Tegenwoordig moet je al gauw door tot 67 jaar.

KOOPKRACHTVERLIES COMPENSEREN KAN NIET ALLEEN VIA DE CAO

De forse loonsverhoging is natuurlijk heel belangrijk. Over 12 maanden gerekend is 3,2% loonsverhoging zeker niet verkeerd in deze tijd. Het compenseert de huidige hoge inflatie helaas niet genoeg. Uiteindelijk kun je koopkrachtverlies niet alleen via de cao regelen, dat moet in Den Haag opgelost worden. Ik kan dat uitleggen, dat zal bij de één wat makkelijker gaan dan bij de ander. Je kunt niet van een werkgever verwachten dat hij 12% loonsverhoging gaat geven, dat wordt over het algemeen wel begrepen. Het laatste woord is aan de leden om het principeakkoord goed te keuren. Eens te meer blijkt dat om tot een akkoord te komen je samen sterk moet staan. Het stakingstraject was lang en intensief, maar is niet voor niks geweest.’